19. Brandstapelangst overwinnen

Ik voelde me als vreemde vogel onlangs een beetje verdrietig.
Ik merkte dat ik mezelf afrem in mijn enthousiasme, intensiteit, snelheid en nieuwsgierigheid omdat de meeste mensen dit vreemd vinden of té. 

"Je moet niet zoveel nadenken" hoor ik ook regelmatig als ik 'rare' gedachtesprongen maak of ergens heel diep op doorga.

Dit afremmen/onderdrukken kost veel energie. Net als me proberen aanpassen aan de norm.

Imi Lo schrijft in haar boek '(te) veel voelen': "Als je je ongetemde passie en geest uit alle macht in een metafysische gevangenis probeert te persen krijgt je last van spanningen, pijnen, chronische vermoeidheid en allergieën." Exact dat.

Tijd om voor mezelf, in deze blog, eens wat dingen op een rijtje te zetten.

Ik ben niet gemaakt om aan de oppervlakte te blijven of gemiddeld door het leven te kabbelen. Ik verkies de bergen en de wild stromende rivier boven het platteland en het stille meer😁.

Toch probeer ik me te trainen in het stoïcisme (gelijkmoedigheid en balans vinden) en wu wei (meebewegen met de stroom van het leven) uit de Tao.

Bijvoorbeeld: wanneer ik me intens blij of enthousiast voel over iets maar medestanders reageren onverschillig, dan voel ik me snel afgewezen of eenzaam (typisch voor HSP!).
Ik kan dan tegen mezelf zeggen: "mijn blijdschap is van mij en het is waardevol, zelfs als anderen dat gevoel niet delen" of "ik hoef geen erkenning te krijgen van anderen om te kunnen genieten van mijn enthousiasme".

Mijn intensiteit is een bron van kracht en ik mag voelen wat ik voel zonder dat anderen dit hoeven te begrijpen. 

Uiteraard snap ik dat bepaalde situaties vragen om wat beheersing, zoals op het werk of in interactie met overprikkelde mensen.

Gelukkig heb ik de beslissing genomen om slechts halftijds voor een baas te werken zodat ik daarbuiten mij volledig kan laten gaan en mijn energie kan inzetten voor allerlei wilde projecten 😊. 

En ja, je kan altijd minder gaan werken. Het heeft gewoon gevolgen voor je levensstijl en -omstandigheden: misschien moet je kleiner gaan wonen of in een goedkopere buurt, misschien moet je dure hobby's opgeven etc. Dus maak de afweging. Voor mij wegen vrijheid en tijd om te creëren door op luxe en drie keer per jaar op reis gaan bijvoorbeeld. De bewuste keuze om geen kinderen te krijgen zit ook in die afweging.

Ook is het belangrijk om op zoek te gaan naar mensen die mijn intensiteit wél kunnen appreciëren, mijn tribe. Die heb ik al deels gevonden, gelukkig. Ik kan kiezen waar en met wie ik mijn intensiteit deel.

Na een heel leven van me grotendeels aanpassen en afremmen is de daarvoor bestemde energiebatterij leeg. 

Het is tijd om mijn brandstapelangst te overwinnen: de angst om sociaal verbrand te worden als ik buiten de norm val. Iets waar veel neurodiverse mensen waarschijnlijk mee worstelen.

We leven niet meer in stamverband waar afwijzing en verstoting gelijkstaan aan een gewisse dood. Wij kunnen voor onszelf zorgen als het moet.

Dus durf jezelf te tonen, in al je anders-zijn, met al je eigenaardigheden en intensiteit.
Begin in een veilige omgeving, met gelijkgestemden.
Je bent niet té, je bent precies goed voor de juiste mensen (ik spreek tegen mezelf hier 😝).

Vorige zomer deed ik mee aan Kamp Foert! en daarvan onthoud ik het volgende:

• mijn waarde als mens is altijd 100% en hangt niet af van hoeveel ik werk
• ik mag tegenvallen/verkeerd begrepen worden/afgewezen worden/ verwarren
• ik hoef niemand te overtuigen van mijn waarde
• ik zit in mijn eigen team, ook al ben ik de enige
• niet iedereen hoeft mij leuk te vinden, ik ben niet voor iedereen
• ik ben hier om mezelf te zijn
• ik ben hier niet om de anderen comfortabel te laten voelen

en nog veel meer. Na decennia people pleasen en aanpassen oefen ik er nog dagelijks mee.

Dit is ook een mooie: "let your weird light shine so that other weirdoes can find you".

Hier brandt een vuurtoren 😁.

Wil je hier samen over sparren in het bos? Stuur me gerust een mailtje om af te spreken: heeljenatuurbenten@gmail.com.